a photograph is a piece of reality and life surrounding and that's why it always attracts the viewer. any still photography turns the subject into statues and silhouettes, but the artist in the photographer could make it look 3-dimensional and therefore live.
this shot does create that illusion and viewer gets to know what you wanted him to know.
Some time who can not corrage to speak loudly for the reason of their voice would not be listedned or not be tolerated, or probably punished for speaking; in such occasion it is very nice scen when person not speak and seems like OH SPEAK UP! I have enjoy the situation in many occasions; I have witnessed this type picture hundreds in villages, so nothing find any craetivity in it, except it has if some tag line, that what the artist want to show by showing this picture. I am not in favour of Slumdog Millioner, if even it has 'won' the Oscar. Regards
dear Bhagyendra, i am sorry i have to pull you up. not because of your comment on which i partly disagree, but in the way it is written.
you are very frank and fearless to the extent that you do not know you are making a fool of yourself - particularly when you write : 'I have enjoy the situation in many occasions; I have witnessed this type picture hundreds in villages, so nothing find any craetivity in it'
i wouldn't like to comment on your wonderful English! But before you post anything further, i do advise you to get it checked by your nieces and nephews or any other child of your locality studying in English medium primaries.
but what is wrong in writing your comment in Gujarati, your mother tongue? at least, that could have made more sense.
આ ફોટો મને લાગે છે કે, ઘણું બધું કહી જાય છે. આપણી સદીઓથી ચાલી આવતી સામાજિક રૂઢિ અને માનસિકતા વિશે. સમાજનું પણ એક સામટું મનોવિજ્ઞાન હોય છે. અને સાર્વત્રિક ઘર કરી ગયેલા અનિષ્ટ વલણોનું વારસાગત વિશ્વ હોય છે. આ ચિત્ર કદાચ એની પડછે રહેલા પરિપ્રેક્ષ્ય તરફ જોવાની ફરજ ઊભી કરે છે.
ગુર્જિયેફની ફોર્થ વે સ્કૂલમાં સ્ટોપ મેડિટેશનની પદ્ધતિ પ્રચલિત છે. એમાં માસ્ટર કે ટ્યૂટર 'Stop' એવો આદેશ આપે ત્યારે બધા સ્ટુડન્ટ લોકો, જે કંઇ મુદ્રામાં હોય, થીજીને સ્ટેચ્યૂ થઇ જાય. અને 'Go' કહે ત્યારે ફરી કાર્યારત થઇ જાય. એ બાબત અત્યારે યાદ આવી ગઇ. એ સ્કૂલવર્ક તો આત્મજાગૃતિની સભાનતા સાથે થતું વર્ક છે... સ્કૂલની બહાર એમ હોતું નથી... જોવાની ફરજ ઊભી કરે છે. પણ, ઉમંગભેર વર્તવું કે પછી આંખ આડા કાન કરવા કે સામે છેડે જઇ સ્ટેચ્યૂ થઇ જવું - એ બધું આખરે તો કોના પર નિર્ભર?
નીરવભાઈ, આપણે રૂઢ વલણોની વાત કરીને? તો એ સંદર્ભે કેરલના દલિત કવિ સણ્ણી કવિક્કોટની પેલી 'પથ્થર' કવિતા સાંભરી આવે. સુશ્રી કલા એન.ના સહયોગથી એનો જે અનુવાદ થયો છે એમાંથી કેટલીક પંક્તિઓ જોઇએ: "એકેએક માણસ/ છે એક એક કાળો પથ્થર/ તેઓ છે કાળા રંગના/ અમસ્તા જ વધ્યે જાય છે ધીમે ધીમે/ પથ્થરોની જેમ એકેએક જન્મ/ છે એક એક તૂટેલો પથ્થર/ કાગડાના માળા તરફ ફેંકાયેલા/ પથ્થરોની જેમ..." પછી તેઓની થીજી ગયેલી સ્થિતિનું આઘાતજનક વર્ણન કવિતામાં છે. અંતે બે પંક્તિઓ મૂકી છે: "એકેએક કાળમીંઢ પથ્થર/ છે વધ્યે જતો કાળો માણસ." આ મલયાલમ કવિતાનું આખું રૂપક છે તે કાળા માણસને પથ્થર જેવો ગણવાના અભિગમથી લઇને અંતે પથ્થરને જ માણસ ગણવાના પરિણામ સુધીની વલણગત પ્રક્રિયાને આવરી લે છે. અક્કલ કામ ન કરે! આખી પ્રક્રિયા સ્વીકારવી આપણા માટે અઘરું પડી જાય.
a photograph is a piece of reality and life surrounding and that's why it always attracts the viewer. any still photography turns the subject into statues and silhouettes, but the artist in the photographer could make it look 3-dimensional and therefore live.
ReplyDeletethis shot does create that illusion and viewer gets to know what you wanted him to know.
good and congrats. happy new year.
Thanks for sharing the link. It is good live artistic work.
ReplyDeleteGood Going in Diwali.
They might as well speak up! Very good. I liked it.
ReplyDeleteSome time who can not corrage to speak loudly for the reason of their voice would not be listedned or not be tolerated, or probably punished for speaking; in such occasion it is very nice scen when person not speak and seems like OH SPEAK UP! I have enjoy the situation in many occasions; I have witnessed this type picture hundreds in villages, so nothing find any craetivity in it, except it has if some tag line, that what the artist want to show by showing this picture. I am not in favour of Slumdog Millioner, if even it has 'won' the Oscar.
ReplyDeleteRegards
dear Bhagyendra, i am sorry i have to pull you up. not because of your comment on which i partly disagree, but in the way it is written.
ReplyDeleteyou are very frank and fearless to the extent that you do not know you are making a fool of yourself - particularly when you write : 'I have enjoy the situation in many occasions; I have witnessed this type picture hundreds in villages, so nothing find any craetivity in it'
i wouldn't like to comment on your wonderful English! But before you post anything further, i do advise you to get it checked by your nieces and nephews or any other child of your locality studying in English medium primaries.
but what is wrong in writing your comment in Gujarati, your mother tongue? at least, that could have made more sense.
આ ફોટો મને લાગે છે કે, ઘણું બધું કહી જાય છે. આપણી સદીઓથી ચાલી આવતી સામાજિક રૂઢિ અને માનસિકતા વિશે. સમાજનું પણ એક સામટું મનોવિજ્ઞાન હોય છે. અને સાર્વત્રિક ઘર કરી ગયેલા અનિષ્ટ વલણોનું વારસાગત વિશ્વ હોય છે. આ ચિત્ર કદાચ એની પડછે રહેલા પરિપ્રેક્ષ્ય તરફ જોવાની ફરજ ઊભી કરે છે.
ReplyDeleteગુર્જિયેફની ફોર્થ વે સ્કૂલમાં સ્ટોપ મેડિટેશનની પદ્ધતિ પ્રચલિત છે. એમાં માસ્ટર કે ટ્યૂટર 'Stop' એવો આદેશ આપે ત્યારે બધા સ્ટુડન્ટ લોકો, જે કંઇ મુદ્રામાં હોય, થીજીને સ્ટેચ્યૂ થઇ જાય. અને 'Go' કહે ત્યારે ફરી કાર્યારત થઇ જાય. એ બાબત અત્યારે યાદ આવી ગઇ. એ સ્કૂલવર્ક તો આત્મજાગૃતિની સભાનતા સાથે થતું વર્ક છે... સ્કૂલની બહાર એમ હોતું નથી... જોવાની ફરજ ઊભી કરે છે. પણ, ઉમંગભેર વર્તવું કે પછી આંખ આડા કાન કરવા કે સામે છેડે જઇ સ્ટેચ્યૂ થઇ જવું - એ બધું આખરે તો કોના પર નિર્ભર?
ReplyDeletethank you farook for the fresh insight. an illuminating interpretation, indeed.
ReplyDeletetan par 6 ochha kapada,
ReplyDeletene pet pan khali....
aa che mara desh ni bahali.
નીરવભાઈ, આપણે રૂઢ વલણોની વાત કરીને? તો એ સંદર્ભે કેરલના દલિત કવિ સણ્ણી કવિક્કોટની પેલી 'પથ્થર' કવિતા સાંભરી આવે. સુશ્રી કલા એન.ના સહયોગથી એનો જે અનુવાદ થયો છે એમાંથી કેટલીક પંક્તિઓ જોઇએ: "એકેએક માણસ/ છે એક એક કાળો પથ્થર/ તેઓ છે કાળા રંગના/ અમસ્તા જ વધ્યે જાય છે ધીમે ધીમે/ પથ્થરોની જેમ
ReplyDeleteએકેએક જન્મ/ છે એક એક તૂટેલો પથ્થર/ કાગડાના માળા તરફ ફેંકાયેલા/ પથ્થરોની જેમ..."
પછી તેઓની થીજી ગયેલી સ્થિતિનું આઘાતજનક વર્ણન કવિતામાં છે. અંતે બે પંક્તિઓ મૂકી છે:
"એકેએક કાળમીંઢ પથ્થર/ છે વધ્યે જતો કાળો માણસ."
આ મલયાલમ કવિતાનું આખું રૂપક છે તે કાળા માણસને પથ્થર જેવો ગણવાના અભિગમથી લઇને અંતે પથ્થરને જ માણસ ગણવાના પરિણામ સુધીની વલણગત પ્રક્રિયાને આવરી લે છે. અક્કલ કામ ન કરે! આખી પ્રક્રિયા સ્વીકારવી આપણા માટે અઘરું પડી જાય.
I remember she'r of Dushyant Kumar :
ReplyDelete'yahAn babUl ke sAye me dhoop lagti hai,
chalo yahAn se chale aur umarbhar ke liye...'
एकदम प्रभावशाली कलादृष्टि से छवि खीँची गई है. अभिनंदन. एक रंगमंच का आभास खड़ा होता है. ऐसा लगता है कि जीवन वहाँ थम-सा गया है.
ReplyDeletewaiting for Their TURN to come...
ReplyDelete